Ο χρόνος κυλάει και συ μένεις ακριβώς ο ίδιος
το φανάρι άναψε πράσινο μα εσύ έχεις κολλήσει στο κόκκινο
ξεχασμένος στη γραμμή της εκκίνησης νομίζοντας πως τρέχεις
όπου και να κοιτάξεις εμπόδια παντού στο δρόμο σου
κάποια τόσο ανυπέρβλητα που στη θέα τους σκοντάφτεις
νιώθεις δισταγμό φόβο ταραχή μα δεν είσαι ο μόνος
κι όταν εκείνοι τελικά τα καταφέρνουν εσύ πιο πολύ σιωπάς
πνίγεσαι στην αδικία το πόνο και τη θλίψη
αλλά δεν έχεις δίκιο γιατί εσύ δε τόλμησες
αντ' αυτού το μέλλον μάλλον σε προσπέρασε
όμως είναι στο χέρι σου να τρέξεις να το ξαναφτάσεις
μην αργείς είμαι σίγουρος ότι μπορείς..
το φανάρι άναψε πράσινο μα εσύ έχεις κολλήσει στο κόκκινο
ξεχασμένος στη γραμμή της εκκίνησης νομίζοντας πως τρέχεις
όπου και να κοιτάξεις εμπόδια παντού στο δρόμο σου
κάποια τόσο ανυπέρβλητα που στη θέα τους σκοντάφτεις
νιώθεις δισταγμό φόβο ταραχή μα δεν είσαι ο μόνος
κι όταν εκείνοι τελικά τα καταφέρνουν εσύ πιο πολύ σιωπάς
πνίγεσαι στην αδικία το πόνο και τη θλίψη
αλλά δεν έχεις δίκιο γιατί εσύ δε τόλμησες
αντ' αυτού το μέλλον μάλλον σε προσπέρασε
όμως είναι στο χέρι σου να τρέξεις να το ξαναφτάσεις
μην αργείς είμαι σίγουρος ότι μπορείς..
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου