Μια μέρα βροχερή

Εκείνη τη μέρα έβρεχε καταρρακτώδη δάκρυα  

αντί για χαρούμενες φωνές βουβός διάχυτος ο πόνος 

όμως δε πτοήθηκα και τη βροχή αγκάλιασα 

κι αμέσως αυτή σταμάτησε να κλαίει  

αέρας που φύσηξε της στράγγισε τα δάκρυα 

έπειτα μου χαμογέλασε κι έγινε ουράνιο τόξο  

σειρά δική μου ήταν τώρα για να κλάψω 

πλέον όμως είχε φύγει μακριά απ' την αγκαλιά μου 

σα βρέχει εγώ πάντα τη μορφή της τη θυμάμαι  

θεέ μου τι όμορφη που είναι η βροχή..

Εγγράψου στο newsletter για να σου έρχεται ειδοποίηση όταν ανεβαίνει κάτι καινούριο!